زندگینامه ابوریحان بیرونی
ابوریحان محمد بن احمد بیرونى (۳۵۱-۴۲۷)
ابوریحان
محمد بن احمد بیرونى، دانشمند برجسته ایرانى، در رشتههاى گوناگون دانش،
ریاضى، جغرافیا، زمینشناسى، مردمشناسى، فیزیک و فلسفه، سرآمد روزگار خود
بود.
نوشتههای ابوریحان را بیش از 153 دانستهاند که بیشتر آنها به
زبان عربی بوده و 115 اثر پیرامون علم ریاضی بوده است. از میان همه آثار
بیرونی، فقط 35 اثر باقی مانده است.
ابوریحان در طول عمر خود به شهرهای مختلفی سفر میکرد و به اندازهگیری
طول و عرض جغرافیایی آن شهرها میپرداخت و سپس موقعیت هر شهر را روی یک کره
مشخص میکرد و پس از سالها توانست آن نقاط را روی یک نقشه مسطح پیاده کند
و این مقدمه علم کارتوگرافی بود که اینکار با ابوریحان شروع شد.
بیرونی تقریبا به تمام علوم زمان خود مسلط بود و همین طور در تمام
شاخههای ریاضیات آن زمان دستی داشت. مشهور است وقتی ابوریحان در بستر مرگ
بوده، مسئلهای از کسی میپرسد. او میگوید: «حالا چه وقت پرسیدن است؟»
ابوریحان میگوید: «بدانم و بمیرم بهتر است یا ندانم و بمیرم؟»
تحقیق «ماللهند» کتاب حجیم و برجسته ای است که بسیاری از ابعاد مختلف کشور هند را در بر میگیرد. بیرونی در این کتاب به شرح و توصیف دین و فلسفه هند،
نظام طبقاتی (طبقه اجتماعی موروثی در هند) و آداب و رسوم ازدواج در هند
پرداخته است.
او مبتکر بزرگ تئوریهای جدید، ریاضیات و یا جز آن نبود،تنها مشاهده گر
دقیقی بود که پیشرو روش تجربی به شمار میرفت. او در کتاب «ماللهند» نوشته
است: قسم میخورم که زندگیام یک فلسفه مهم است اما همه مردمی که در این
دنیا زندگی میکنند، فیلسوف نیستند.